Drodzy Pacjenci,
Tak jak wcześniej zapowiadaliśmy chcielibyśmy w Naszej Przychodni rozpocząć Program Profilaktyczny Wczesnego Wykrywania Depresji.
Zwłaszcza teraz, kiedy świat zwolnił, mamy czas przyjrzeć się swojemu życiu. Teraz, kiedy nasiliły się bodźce stresowe, mogły się nasilić lęk, niepokój, obniżenie nastroju. Depresja nie wybiera, może dotknąć każdego z nas.
Każdy z nas odczuwał kiedyś przygnębienie, był w gorszej formie, czy to znaczy, że miał depresję? Odczuwanie zarówno pozytywnych jak i negatywnych emocji jest normalne i jak najbardziej potrzebne. Czym zatem jest depresja? Jakie objawy i zachowania powinny budzić niepokój?
Objawy emocjonalne – obniżony lub obojętny nastrój – smutek i towarzyszący mu często lęk, płacz, niemożność odczuwania przyjemności, utrata radości życia (od utraty zainteresowań, skończywszy na zaniedbywaniu potrzeb biologicznych); poczucie braku perspektyw na przyszłość, czasem dysforia (zniecierpliwienie, drażliwość).
Objawy poznawcze – bardzo często występują zaburzenia pamięci i koncentracji uwagi, negatywny obraz siebie, obniżona samoocena, samooskarżenia, pesymizm i rezygnacja, w skrajnych wypadkach mogą pojawić się także urojenia depresyjne.
Objawy motywacyjne – problemy z mobilizacją do wszelkiego działania, spowolnienie psychoruchowe (faktyczne zwolnienie ruchów i reakcji); trudności z podejmowaniem decyzji.
Objawy somatyczne – zaburzenie rytmów dobowych (m.in. zaburzenia rytmu snu i czuwania), utrata apetytu (ale możliwy jest również wzmożony apetyt), osłabienie i zmęczenie, spadek aktywności, utrata zainteresowania seksem, czasem skargi na różne bóle i złe samopoczucie fizyczne.
Myśli i próby samobójcze.
Pamiętaj prawidłowe wychwycenie zaburzeń depresyjnych to połowa sukcesu. W depresji prawie zawsze występuje smutek, jednak bardzo często nie oznacza on depresji. Ważne jest jego nasilenie i czas trwania – jeśli ktoś stale, tzn. przez większą część dnia i min. 2 tyg. odczuwa głęboki smutek, który nie podlega w zasadzie modyfikacjom przez zewnętrzne okoliczności, to prawdopodobnie możemy mieć już do czynienia z depresją. Depresja to grupa różnych zaburzeń o podobnych objawach, zarówno psychicznych, jak i fizycznych.
W naszej przychodni posługujemy się kwestionariuszem zdrowia pacjenta – PHQ-2, PHQ-9, Skalą Becka. Chcemy Wam zwrócić uwagę na to, że depresję MOŻNA SKUTECZNIE LECZYĆ, a wczesne rozpoznanie i skuteczne leczenie są kluczem do pełnego powrotu do zdrowia.
Zachęcamy do zapoznania się z broszurą informacyjną , i stroną
pozwoli ona na zwiększenie Waszej świadomości na temat tej owianej niepewnością i zagadkami choroby.
Bardzo ważna jest profilaktyka pozytywna, która wzmacnia czynniki oraz procesy, które sprzyjają zdrowiu. Jak wspomóc nasze zdrowie psychiczne? Zachęcamy do przeczytania posta, a tak w pigułce:
PROWADZENIE ZDROWEGO I HIGIENICZNEGO STYLU ŻYCIA. Przemęczenie i zbyt krótki sen, to czynniki, które negatywnie wpływają na nastrój i powodują przygnębienie.
WARTO KONTROLOWAĆ ILOŚĆ SNU. Idealny sen powinien trwać 8 godzin dziennie – choć wiadomo, że dla każdego człowieka optymalna liczba godzin snu jest inna.
AKTYWNY TRYB ŻYCIA pomaga zmniejszyć nasilenie depresji, ale także przyczynia się do jej zapobiegania. Ćwiczenia fizyczne mają pozytywny wpływ na ciało i umysł, dzięki nim wytwarzają się endorfiny – hormony szczęścia.
OGRANICZENIE STRESÓW jest zbawienne. Podchodzenie do nich z większym dystansem i umiejętne ich interpretowanie sprzyja zachowaniu zdrowia psychicznego.
WSPARCIE EMOCJONALNE – zwłaszcza w przypadku osób starszych, wiek podeszły to już znacząca predyspozycja do depresji, dlatego najbardziej istotnym czynnikiem profilaktycznym depresji jest zapewnienie że osoba w wieku podeszłym jest potrzebna, że nie jest sama.
Pamiętaj, depresja jest chorobą biologiczną, tak samo jak nadciśnienie tętnicze czy cukrzyca. Osoba chora nie jest winna wystąpienia choroby i w większości przypadków nie może się z niej sama wyleczyć. Może jednak współpracować z lekarzem lub terapeutą. Taka współpraca sprawia, że skuteczność leczenia przeciwdepresyjnego staje się wyraźnie większa.
No dobrze, ale jak pomóc osobie z Waszego otoczenia, która już zmaga się z depresją? Podajemy Wam PODSTAWOWE PRZYKAZANIA dla osoby, która chce skutecznie pomagać choremu na depresję:
Nie bądź zbyt szybki, nie przytłaczaj chorego rozpędem i rozmachem swego działania.
Nie rób za pacjenta wszystkiego, pozostaw margines dla jego aktywności.
Nie uszczęśliwiaj na siłę. Uzgadniaj z pacjentem zakres i kierunek pomocy.
Bądź wytrwały.
Unikaj łatwego pocieszania i komunałów. To bardzo zraża osoby chore i sprawia, że czują się jeszcze bardziej niezrozumiane i samotne. Równocześnie nastaw się na to, że wielokrotnie trzeba będzie zapewniać – „tak, wyzdrowiejesz; tak, to ci przejdzie” i nie tracić przy tym cierpliwości.
Nie podważaj autorytetu lekarza. Ważne, aby pacjent mu wierzył.
Nie obawiaj się informować lekarza, jeśli pacjent będzie wypowiadał myśli samobójcze, nawet gdyby sam chory prosił o zachowanie tajemnicy. W takiej sytuacji nie wolno zachowywać tajemnicy, ponieważ może to być bardzo niebezpieczne.
„Weź się w garść” – nie leczy depresji.
